2.8 میلیارد نفر در جهان محروم از تأمین “غذای سالم”
به گزارش گروه اجتماعی سلامت جو ، علیرضا رئیسی معاون بهداشتی وزارت بهداشت در پیامی به مناسبت 16 اکتبر (25 مهرماه) “روز جهانی غذا” نوشت:
بعد از هوا و آب، غذا سومین نیاز اساسی انسان برای زندگی است و به همین دلیل هر ساله روز جهانی غذا توسط سازمان ملل متحد گرامی داشته می شود.
امسال فائو شعار روز جهانی غذا را “حق بر غذا برای زندگی بهتر و آینده ای بهتر” انتخاب کرده است. در بیانیه این سازمان به مناسبت این روز آمده است که کشاورزان جهان غذای کافی برای تغذیه حتی بیشتر از جمعیت جهان تولید می کنند، اما گرسنگی همچنان ادامه دارد. حدود 733 میلیون نفر در جهان به دلیل شوک های آب و هوایی مکرر، درگیری ها، رکود اقتصادی و نابرابری با گرسنگی مواجه هستند. این امر به طور نامتناسبی بر اقشار فقیر و آسیب پذیر تأثیر می گذارد و منعکس کننده اختلافات گسترده در بین کشورها و درون کشورها است.
همه انسان ها حق دارند غذای کافی داشته باشند. غذای کافی به معنای تنوع تغذیه، مقرون به صرفه بودن، در دسترس بودن و ایمنی غذا است. بیش از 2.8 میلیارد نفر در جهان توانایی پرداخت یک رژیم غذایی سالم را ندارند. رژیم های غذایی ناسالم عامل اصلی همه اشکال سوء تغذیه هستند، چه کمبود ریز مغذی ها یا کالری بیش از حد. این مشکلات در حال حاضر در اکثر کشورهای جهان وجود دارد و طبقات مختلف اجتماعی-اقتصادی را در بر می گیرد.
افراد آسیب پذیر اغلب مجبور می شوند به غذاهای اصلی یا غذاهای ارزان تر که می توانند ناسالم باشند تکیه کنند، در حالی که دیگران از عدم دسترسی به غذاهای تازه یا متنوع رنج می برند و اطلاعات لازم برای انتخاب رژیم غذایی سالم را ندارند. گرسنگی و سوءتغذیه با بحران های طولانی مدت ناشی از ترکیبی از درگیری ها، رویدادهای آب و هوایی شدید و شوک های اقتصادی تشدید می شود.
سیستم های کشاورزی، به طور کلی، در برابر بلایا و بحران ها، به ویژه اثرات تغییرات آب و هوایی آسیب پذیر هستند، اما در عین حال، خاک، آب و هوا را تخریب می کنند و به انتشار گازهای گلخانه ای و از دست دادن تنوع زیستی کمک می کنند. . با تغییر سیستم های کشاورزی، پتانسیل زیادی برای کاهش تغییرات آب و هوا و حمایت از زندگی صلح آمیز، انعطاف پذیر و فراگیر برای همه وجود دارد. دنیای غذای ایمن و مغذی برای همه نیازمند سرمایه گذاری گسترده، نوآوری، علم، فناوری و همکاری گسترده بین طیف گسترده ای از بازیگران از جمله دولت ها، بخش خصوصی، مؤسسات دانشگاهی و تحقیقاتی و جامعه مدنی است.
انتهای پیام/