سلامت خانواده

قرص ژلوکاف برای چه بیماری است؟ + عوارض قرص ژلوکاف و نحوه مصرف آن

به گزارش خبرگزاری ایمنا، تبلت ژلوکاف (Gelocough) برای تسکین گلودرد و سرفه های خشک ناشی از سرماخوردگی یا آنفولانزا استفاده می شود. این دارو یک سرکوب کننده سرفه است که بر سیگنال های مغز که رفلکس سرفه را تحریک می کنند، تأثیر می گذارد.

دانستن قرص ضروری است ژلوکاف سرفه های ناشی از سیگار کشیدن، آسم یا آمفیزم درمان نمی کند

موارد استفاده از تبلت ها ژلوکاف

  • التهاب حاد سینوس ها
  • رینیت آلرژیک
  • خروس
  • التهاب نای و نای
  • تسکین سرفه های خشک ناشی از گلودرد
  • سرفه آلرژیک
  • سرفه های ناشی از هوای سرد
  • سرفه های ناشی از تحریک گلو

نحوه مصرف قرص ژلوکاف

دوز دقیق این دارو باید توسط پزشک متخصص تعیین شود. معمولاً مقدار این دارو برای درمان سرفه در بزرگسالان 15 میلی گرم هر دو تا چهار ساعت در صورت نیاز یا 30 میلی گرم هر شش تا هشت ساعت است.

حداکثر دوز این دارو برای کودکان 12 سال و بالاتر 60 میلی گرم در روز است.

ژلوکاف در چه مواردی نباید از آن استفاده کرد؟

در صورت حساسیت به دکسترومتورفان و از آسم و سرفه رنج می برد گیج شدهاز این دارو برای برونشیت مزمن و بیماری های کبدی استفاده نکنید.

همچنین مصرف این دارو برای کودکان زیر 12 سال توصیه نمی شود.

نکاتی که باید از قرص مصرف کرد ژلوکاف دانستن

  • مصرف این دارو در دوران بارداری و شیردهی تنها با مشورت پزشک مجاز است.
  • اگر سابقه حساسیت دارویی دارید به پزشک خود اطلاع دهید.
  • قبل از مصرف این دارو، لیستی از داروها را به پزشک خود ارائه دهید، برخی از داروها ممکن است همراه با کپسول باشند ژلوکافدخالت کند.
  • اگر سرفه تا یک هفته پس از مصرف دارو ادامه داشت، به پزشک مراجعه کنید.
  • مصرف بیش از حد دارو ممکن است باعث سرگیجه، بیقراری، حالت تهوع یا استفراغ شدید شود.
  • این دارو در مواردی مانند پرکاری تیروئید، دیابت، بیماری قلبی، فشار خون بالا و مشکلات کلیوی باید با احتیاط تجویز شود.
  • افزایش دوز دارو باعث افزایش اثربخشی آن نمی شود.
  • اگر سیگار می کشید، قبل از استفاده از این دارو به پزشک خود اطلاع دهید.
  • دارو توصیه می شود ژلوکاف برای مدت طولانی استفاده نکنید زیرا باعث ایجاد وابستگی در فرد می شود.

تداخلات دارویی با ژلوکاف

در صورت مصرف همزمان این دارو با داروها فلوکستین، آمیودارون، کینیدین و داروهایی که آنزیم MAO را مهار می کنند، مانند فورازولیدون، فنلزین، ترنیل سیپرومین و سلژیلین با پزشک یا داروساز مشورت کنید.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا