شنوایی مهارتی است که اکثر ما آن را بدیهی می دانیم، اما تحقیقات نشان می دهد که بزرگسالان باید به تغییرات در شنوایی خود توجه کنند، زیرا مشکلات شنوایی می تواند با زوال عقل در سنین بالاتر مرتبط باشد.
ایسنا به نقل از SA نوشت: محققان می گویند در مطالعه ای که بر روی بیش از 80 هزار بزرگسال بالای 60 سال انجام شد، کسانی که در محیط های پر سر و صدا در شنیدن صحبت های دیگران مشکل داشتند، بیشتر در معرض خطر زوال عقل هستند.
زوال عقل یک اصطلاح کلی برای وضعیتی است که با از دست دادن حافظه و مشکل در گفتار و سایر مهارت های تفکر مشخص می شود.
اما یک نکته مثبت نیز وجود دارد. این مطالعه به شواهدی اضافه می کند که مشکلات شنوایی ممکن است فقط یک علامت زوال عقل نباشد، بلکه در واقع یک عامل خطر برای زوال عقل است که به طور بالقوه می تواند به افراد، خانواده یا پزشکان آنها کمک کند تا قبل از شروع هر گونه علائم بیماری را بگیرند. یک هشدار دیگر
توماس لیتلجانز، اپیدمیولوژیست و نویسنده این مطالعه از دانشگاه آکسفورد، گفت: علاقه خاصی به اختلال شنوایی و اینکه آیا این علامت می تواند خطر زوال عقل را افزایش دهد وجود داشته است. نتایج اولیه نشان می دهد که اختلال شنوایی می تواند یک هدف امیدوارکننده برای پیشگیری از زوال عقل باشد.
در سال 2017، کاهش شنوایی همراه با سیگار کشیدن و عدم تحرک بدنی به عنوان یکی از 9 عامل خطر اصلی و قابل اصلاح برای زوال عقل ذکر شد. این گزارش در سال 2020 به روز شد تا شامل سه عامل خطر اضافی باشد که مجموع را به 12 رساند.
اکنون در سال 2024 در سومین آپدیت دو فاکتور دیگر اضافه شده است که در مجموع شامل 14 عامل خطر قابل اصلاح می شود.
کلمه کلیدی در اینجا “قابل تغییر” است. این عوامل خطر عناصری از سبک زندگی و سلامت عمومی ما هستند که می توانند برای بهبود سلامت کلی و کاهش خطر ابتلا به بیماری بهبود یابند.
در این گزارش‌ها، تخمین زده می‌شود که در بین آن عوامل خطر زوال عقل، کم شنوایی می‌تواند مهمترین باشد، به طوری که افرادی که در میانسالی کم شنوایی درمان نشده دارند تا پنج برابر بیشتر در معرض ابتلا به زوال عقل هستند.
محققان دانشگاه آکسفورد از Biobank UK، یک پایگاه داده تحقیقاتی برای بررسی رابطه بین ژنتیک، عوامل محیطی و پیامدهای سلامتی در بخش بزرگی از جمعیت بریتانیا، برای بررسی این موضوع استفاده کردند.
خطر زوال عقل برای گروهی متشکل از 82000 مرد و زن 60 ساله یا بیشتر که زوال عقل نداشتند و شنوایی آنها در شروع مطالعه ارزیابی شد، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
شرکت کنندگان از نظر شنوایی گفتار در یک محیط پر سر و صدا مورد آزمایش قرار گرفتند.
پس از 11 سال، مشخص شد که 1285 شرکت کننده از این 82000 نفر از زوال عقل رنج می برند.
لیتل جانز گفت: شرکت‌کنندگانی که شنوایی بدتری داشتند، تقریباً دو برابر بیشتر از افرادی که شنوایی خوب داشتند، در معرض خطر ابتلا به زوال عقل بودند.
جالب توجه است که حدود نیمی از شرکت کنندگان در مطالعه که در محیط های پر سر و صدا شنوایی ضعیفی داشتند و حدود 42 درصد از افرادی که در این آزمایش عملکرد ضعیفی داشتند، وقتی از آنها خواسته شد تا آن را گزارش کنند، از کم شنوایی خود بی اطلاع بودند. .
محققان همچنین بررسی کردند که آیا اختلالات شنوایی افراد واقعاً با عوامل دیگری که بر خطر زوال عقل تأثیر می‌گذارند، مانند انزوای اجتماعی و افسردگی مرتبط است یا خیر. هر دوی این عوامل می توانند باعث مشکلات شنوایی شوند.
لیتل جانز می گوید: «ما شواهد کمی از این موضوع پیدا کردیم.
لیتل جانز و همکارانش برای اطمینان از این موضوع، مقایسه‌هایی را در داده‌ها انجام دادند تا ببینند که آیا عملکرد شنوایی افراد واقعاً تحت تأثیر زوال عقل پنهان و تشخیص‌نشده تحت آنچه «علت معکوس» نامیده می‌شود، بوده است یا خیر.
اما خطر ابتلا به زوال عقل، همانطور که مشکلات شنوایی نشان می دهد، در میان شرکت کنندگانی که زودتر (پس از 3 سال) و دیرتر (بعد از 9 سال) به زوال عقل مبتلا شده بودند، بدتر نبود و تقریباً یکسان بود.
این اولین مطالعه ای نیست که ارتباط بین کم شنوایی و زوال عقل را پیدا می کند، اما تیم تحقیقاتی می گوید این اولین مطالعه ای است که خطر زوال عقل و توانایی شنوایی را در محیط های پر سر و صدا بررسی می کند.
منبع:خبرآنلاین
