کودکان قربانیان اصلی “هاری” در ایران

به گزارش خبرنگار اجتماعی سلامت جو ، افزایش جمعیت سگ های ولگرد به عنوان یک معضل جدی اجتماعی و بهداشتی در کشورمان در این سال ها به ویژه در حاشیه شهرها به یک بحران بزرگ تبدیل شده و باعث بروز بسیاری از بیماری ها و صدمات وارده به شهروندان

تنها در سه ماهه نخست امسال پنج شهروند کشورمان بر اثر ابتلا به هاری جان خود را از دست دادند که دو نفر از آنها کودک بودند.

کودکان قربانیان اصلی هاری در جهان هستند

طبق آمار سازمان جهانی بهداشت، سالانه 59000 مرگ ناشی از هاری در سراسر جهان رخ می دهد و کودکان بین 5 تا 14 سال قربانیان اصلی هاری در سراسر جهان هستند.

هاری یک مشکل جدی بهداشت عمومی در بیش از 150 کشور و منطقه به ویژه در آسیا و آفریقا است. نیش سگ باعث 99 درصد موارد هاری در انسان می شود و می توان از طریق واکسیناسیون سگ و پیشگیری از گاز گرفتگی از آن پیشگیری کرد، اما زمانی که ویروس سیستم عصبی مرکزی را آلوده کند و علائم بالینی ظاهر شود، هاری 100 درصد کشنده است.

هزینه هاری برای کشورهای جهان 8 میلیارد دلار است

صرف هزینه های زیادی برای پیشگیری از هاری

شیرزادی; رئیس اداره مدیریت بیماری های قابل انتقال انسان و دام وزارت بهداشت درباره هزینه های پیشگیری از هاری در ایران می گوید: در سال 1402 بیش از 370 هزار مورد حیوان گزیدگی در کشور داشتیم که به بیمارستان مراجعه کردند. مراکز وزارت بهداشت و درمان و اقدامات شستشوی محل گزش، واکسن و سرم دریافتی 80 درصد از این موارد حیوان گزیدگی مربوط به گزش سگ بوده که به طور بالقوه خطر ابتلا به هاری را در فرد ایجاد می کند. هر گزش حیوان به طور متوسط ​​5 میلیون تومان هزینه دارد!»

به گفته وی، پیشگیری از بیماری هاری برای مردم هزینه ای برای حیوان گزیدگی ندارد و دولت این همه هزینه را پرداخت می کند.

هرج و مرج ساماندهی سگ ها در کشور

نگاهی به قوانین موجود در کشور نشان می دهد که قانون خاصی در زمینه کنترل و ساماندهی جمعیت سگ های بدون صاحب وجود ندارد، تنها بند قانونی که در خصوص موضوع ساماندهی سگ ها در قوانین کشور به آن برخورد می کنیم. ماده 55 بند 15 قانون شهرداری ها است که در آن وظایف شهرداری ها در کنترل جمعیت سگ های بدون مالک نیز به طور غیرمستقیم تصریح شده است: «جلوگیری از شیوع بیماری ساریای انسان و دام و گزارش این گونه بیماری ها. به وزارت بهداشت و دامپزشکی و شهرداری های همجوار در صورت وقوع و دور نگه داشتن بیماران مبتلا به بیماری ساریا و معالجه و دفع حیواناتی که در شهر دچار بیماری سارکوئید هستند یا بی خانمان و مضر هستند. با وجود این همه ساله شاهد اخبار زیادی از حمله سگ های هار و بی صاحب به شهروندان از جمله کودکان هستیم به طوری که تنها در سال گذشته 18 نفر بر اثر بیماری هاری جان خود را از دست دادند.

از سوی دیگر یکی از معضلاتی که کشور در سال های اخیر به طور جدی با آن مواجه بوده، بحث نگهداری سگ توسط برخی خانواده ها است، در حالی که این خانواده ها نه آشنایی کافی با مسائل بهداشتی نگهداری از سگ دارند و نه حقوقی را رعایت می کنند. از دیگر شهروندان هنگام راه رفتن سگ ها رصد می کنند و نکته مهم و نگران کننده این است که طبق اعلام وزارت بهداشت 70 درصد سگ گزیدگی در ایران توسط سگ های صاحب ایجاد می شود!

تنها یک گشت و گذار یک ساعته در یکی از پارک های پایتخت کافی است تا با انبوهی از سگ گردان مواجه شوید که بسیاری از آنها سگ های خود را بدون قلاده در پارک ها رها کرده اند و به دلیل جمع آوری و تمیز نکردن فضولات سگ خود، پارک ها ناامن ترین مکان برای کودکان و افرادی با سیستم ایمنی ضعیف شده اند.

در این زمینه هیچ قانون خاصی به طور مستقیم به موضوع سگ‌بازی و نحوه برخورد با آن اشاره نکرده است و با وجود افزایش روزافزون حیوانات‌گزیدگی و سگ‌گردانی در کشور، نهادهای قانونگذار مانند مجلس به طور جدی وارد قانون نشده‌اند. از این موضوع تنها در صورت مجروح شدن شخصی در صورت حمله سگ صاحب، می توان به قانون مجازات اسلامی رجوع کرد که به موجب آن «هرگاه شخصی اسلحه ای را به سوی شخصی بکشد یا حیوانی مانند سگ را به سمت خود یا هر چیزی ببرد. عمل دیگری که موجب ترس او می شود مانند فریاد کشیدن یا انفجار صوتی و در اثر این ارعاب فرد فوت یا مجروح می شود طبق تعاریف جرایم مختلف به قصاص یا دیه محکوم می شود.

مدفوع سگ عامل انتقال ده ها بیماری است

نگرانی از حضور سگ های صاحب و بدون همراه در شهرها تنها معطوف به انتقال هاری نیست و آلودگی شهرها به مدفوع سگ می تواند خطر انتقال ده ها ویروس، انگل، باکتری و بیماری را به همراه داشته باشد. برخی از شایع ترین باکتری ها، انگل ها و ویروس ها در اثر تماس با مدفوع سگ ایجاد می شوند عبارتند از:

نماتدها: مانند Toxocara canis (کرم گرد) که می تواند منجر به عفونت در انسان شود.

سستودها: مانند اکینوکوکوس که می تواند باعث بیماری هایی مانند اکینوکوکوز شود.

انتروبیوس: مانند ژیاردیا که می تواند باعث اسهال و مشکلات گوارشی شود.

سالمونلا: عفونت سالمونلا یک بیماری باکتریایی شایع است که بر دستگاه روده تأثیر می گذارد. باکتری سالمونلا به طور معمول در روده حیوانات و انسان زندگی می کند و از طریق مدفوع سگ دفع می شود و در صورت تماس انسان با این مدفوع به این باکتری آلوده می شود.

کمپیلوباکتر: یکی از بیماری های نسبتا شایع در سگ ها عفونت با کمپیلوباکتر است که می تواند باعث عفونت های شدید گوارشی شود.

E.coli: برخی از سویه های این باکتری می توانند خطرناک باشند و باعث عفونت هایی مانند اسهال خونی شوند.

پاروویروس: این ویروس می تواند باعث بیماری شدید گوارشی در سگ ها شود و به طور بالقوه به انسان منتقل نمی شود، اما به عنوان یک تهدید در جمعیت سگ ها شناخته می شود.

تعداد سگ گزیدگی روز به روز بیشتر می شود!

آمار حیوان گزیدگی در کشور سال به سال افزایش قابل توجهی دارد به طوری که در سال 1401 تعداد حیوانات گزیدگی 320 هزار مورد و در سال 1402 این تعداد به 370 هزار مورد رسید. با توجه به افزایش 50 هزار مورد حیوان گزیدگی در کشور که بیش از 80 درصد آن سگ گزیدگی است، می توان نتیجه گرفت که نهادهای ذیربط در زمینه ساماندهی سگ های بدون صاحب و حتی صاحب و مرتبط اقدام مناسبی انجام نداده اند. قانون، زیرا در صورت انجام مداخلات موثر، انتظار می رفت که تعداد حیوانات گزیدگی کاهش یابد نه افزایش!

کشورهای دیگر چه قوانینی برای کنترل راه رفتن سگ دارند؟

آلمان

آلمان یکی از کشورهایی است که قوانین سختگیرانه ای برای نگهداری سگ دارد. در این کشور همه سگ ها باید ثبت شوند و صاحبان سگ ها موظفند سگ های خود را بیمه کنند. سگ های نژاد خطرناک نیاز به مجوز خاصی دارند که تنها پس از گذراندن دوره های آموزشی به آنها داده می شود. این دوره ها شامل آموزش و مدیریت رفتار سگ می باشد. همچنین مقامات محلی برای تشویق رفتار مناسب با حیوانات و جلوگیری از آسیب رساندن به آنها، برنامه های آگاهی عمومی را اجرا می کنند تا سگ های ولگرد به مردم حمله نکنند. در کنار این موارد نظارت مستمر سگ ها در اماکن عمومی نیز برای جلوگیری از بروز مشکلات انجام می شود.

سوئد

سوئد با استفاده از سیستم ریزتراشه و ثبت سگ ها موفق به کنترل جمعیت آنها شده است. این کشور همچنین دوره های آموزشی رایگان را برای صاحبان سگ ارائه می دهد تا آنها را با مسئولیت های خود آشنا کنند. برنامه های آگاهی بخشی در مدارس و جامعه باعث ترویج رفتار صحیح و جلوگیری از مشکلات مربوط به راه رفتن سگ می شود. قوانین سختگیرانه ای برای سگ های خطرناک مانند پیت بول وجود دارد، از جمله الزامات بیمه و کنترل رفتار در مکان های عمومی. مقامات محلی نیز به طور منظم نظارت می کنند.

فرانسه

فرانسه قوانین خاصی برای سگ های نژاد خطرناک دارد. این سگ ها باید ثبت شده و تحت نظارت ویژه باشند. مالکان موظف به ارائه گواهی سلامت و گذراندن دوره های آموزشی در زمینه مدیریت رفتار سگ خود هستند. همچنین، کنترل های دوره ای توسط مقامات محلی برای اطمینان از رعایت قانون انجام می شود. همچنین برنامه های آگاهی بخشی برای عموم مردم برای کاهش خطرات راه رفتن سگ وجود دارد.

بریتانیا

بریتانیا قوانین سخت گیرانه تری برای سگ ها دارد. همه سگ ها باید میکروچیپ شده و ثبت شوند. صاحبان سگ های خطرناک ملزم به خرید بیمه و گذراندن دوره های آموزشی برای مدیریت رفتار این حیوانات هستند. همچنین وجود قوانین مرتبط با کنترل در اماکن عمومی و جریمه های سنگین برای تخلفات از دیگر اقدامات است.

کانادا

در کانادا، بسیاری از شهرها قوانین سختگیرانه ای برای سگ های خطرناک دارند. صاحبان این سگ ها باید مدارک خاصی ارائه دهند. همچنین نیاز به ریزتراشه و ثبت نام وجود دارد.

استرالیا

استرالیا قوانین سختگیرانه ای در مورد سگ های خطرناک دارد. به ویژه ایالت ویکتوریا قوانین خاصی برای ثبت و ریزتراشه کردن این سگ ها دارد. مالکان باید گواهی کنترل رفتار و بیمه ارائه دهند. همچنین، برنامه های آموزشی عمومی برای افزایش آگاهی در مورد مسئولیت های نگهداری سگ ها و مدیریت رفتار آنها وجود دارد. مقامات محلی دائما در حال نظارت هستند و تخلفات می تواند منجر به جریمه های سنگین شود.

هلند

هلند به دلیل قوانین سختگیرانه خود در مورد ثبت نام و میکروچیپ سگ ها شناخته شده است. همه صاحبان سگ باید در سیستم ثبت شوند و این به کنترل جمعیت سگ کمک می کند. همچنین، برنامه های آموزشی برای صاحبان سگ برای ارتقای رفتار مسئولانه و آگاهی از حقوق و مسئولیت های خود وجود دارد. نظارت بر سگ های نژاد خطرناک و الزام به برگزاری دوره های آموزشی برای صاحبان آن نیز بخشی از برنامه های این کشور است. همچنین مقامات محلی به طور دوره ای وضعیت سگ ها را زیر نظر دارند.

ایرلند

ایرلند با اعمال قوانین سختگیرانه برای ثبت نام و ریزتراشه سگ ها به کنترل جمعیت آنها کمک کرده است. صاحبان سگ های نژاد خطرناک ملزم به ارائه مدارک کنترل رفتار و گذراندن دوره های آموزشی هستند. نظارت مداوم بر راه رفتن سگ در اماکن عمومی و جریمه های سنگین برای تخلفات از دیگر اقدامات موثر در ایرلند در این زمینه است.

نیوزلند

نیوزلند به دلیل قوانین سختگیرانه در مورد سگ های خطرناک، از جمله الزامات ثبت نام و ریزتراشه شناخته شده است. همچنین برنامه های آموزشی برای صاحبان سگ و مردم اجرا می کند. این برنامه ها به ترویج رفتار مسئولانه و آگاهی از خطرات مرتبط با سگ ها کمک می کند. مقامات محلی به دقت بر رعایت قوانین نظارت می کنند و تخلفات ممکن است منجر به جریمه های سنگین یا حتی مصادره سگ شود.

ایالات متحده آمریکا

در ایالات متحده، برخی از ایالت ها و شهرها قوانین سختگیرانه ای برای سگ های خطرناک دارند. این قوانین شامل الزامات ثبت نام، بیمه و ریزتراشه است. همچنین، برنامه های آموزش و آگاهی عمومی برای کاهش خطرات سگ گردانی در جامعه وجود دارد. مقامات محلی به طور منظم نظارت می کنند و تخلفات می تواند منجر به جریمه های سنگین یا پیگرد قانونی شود.

انتهای پیام/