به گزارش گروه سلامت و درمان خبرگزاری سلامت (تابنا)، محققان آلمانی و برزیلی می گویند از هر 15 فرد بالغ کالبد شکافی، 8 میکروپلاستیک در مراکز بویایی مغز آنها شناسایی شده است.
این ذرات احتمالاً در طول عمر استنشاق شده اند، زیرا میکروپلاستیک های شناور ریز در همه جا در هوا وجود دارند.
اگرچه میکروپلاستیک‌ها قبلاً در ریه‌ها، روده‌ها، کبد، خون و حتی منی انسان یافت شده‌اند، مدت‌ها تصور می‌شد که سد خونی-مغزی محافظ بدن ممکن است ذرات را از مغز دور نگه دارد.
با این حال، به گفته تیمی به رهبری لوئیس فرناندو آماتو لورنکو از دانشگاه برلین و تایس مواد، دانشیار پاتولوژی در دانشگاه سائوپائولو در برزیل، “مطالعه جدید نشان می دهد که یک مسیر بالقوه برای انتقال میکروپلاستیک ها به مغز از طریق یک مرکز بویایی وجود دارد.
مطالعه جدید شامل بافت مغز از 15 کالبد شکافی انجام شده بر روی ساکنان فوت شده سائوپائولو، برزیل است. محدوده سنی افراد در زمان مرگ از 33 تا 100 سال (میانگین سنی 69.5 سال) بوده است.
به گفته محققان، در مجموع 16 ذره و الیاف پلیمری مصنوعی در پیازهای بویایی مغز 8 نفر از 15 فرد فوت شده شناسایی شد.
در تقریباً 44 درصد موارد، پلاستیک پلی پروپیلن بود – یکی از رایج‌ترین پلاستیک‌هایی که در همه چیز از بسته‌بندی گرفته تا لباس و لوازم خانگی استفاده می‌شود.
به گفته این تیم، محیط های داخلی به عنوان منبع اصلی میکروپلاستیک های استنشاقی پیشنهاد می شود.
پس چگونه این ذرات میکروسکوپی به مغز حمله می کنند؟
محققان خاطرنشان می کنند که مخاط بینی که در خارج از مغز قرار دارد ممکن است با مایع مغزی نخاعی تعامل داشته باشد و به میکروپلاستیک ها اجازه دهد از طریق سوراخ های کوچک در ساختارهای استخوانی این ناحیه وارد پیاز بویایی شوند.
لورنکو می‌گوید: «بنابراین وقتی از طریق بینی نفس می‌کشید، عصب بویایی شما مستقیماً از ذرات نمونه‌برداری می‌کند و به‌عنوان یک مکانیسم حسی مستقیم به ذراتی که استنشاق می‌کنید واکنش نشان می‌دهد».
وی افزود: این واقعیت که هیچ مانع خونی-مغزی در آنجا وجود ندارد منجر به دسترسی مستقیم به مغز و از همه مهمتر، درست بالای عصب بویایی، لوب های فرونتال و فوق پیشانی، که به اعتقاد ما محل آگاهی است، می شود.
آنها گفتند که داده های جدید این تصور را گسترش می دهد که نه تنها کربن سیاه، بلکه میکروپلاستیک ها نیز در پیاز بویایی انسان انباشته می شوند.
آیا این میکروپلاستیک ها می توانند بر سلامت مغز تأثیر بگذارند؟ تیم لورنکو گفت هنوز مشخص نیست، اما “پتانسیل” وجود دارد.
محققان می‌گویند: «با توجه به اثرات عصبی بالقوه میکروپلاستیک‌ها در مغز، و آلودگی محیطی گسترده با پلاستیک‌ها، نتایج ما باید نگرانی‌هایی را در مورد شیوع روزافزون بیماری‌های تخریب‌کننده عصبی مانند پارکینسون، ALS و سایر بیماری‌ها ایجاد کند».
