مواد شیمیایی سمی از بسته بندی مواد غذایی وارد بدن انسان می شود – خبرگزاری مهر ایران و جهان

سلامت جو به نقل از سی در درتیمی از محققان بین بین المللی آنها گزارش دادند که 79 مورد از این مواد شیمیایی باعث سرطان، جهش ژنتیکی و مشکلات غدد درون ریز و تولید مثل می شوند.

کارشناسان از بزرگی یافته ها شگفت زده شدند.

مارتین واگنرپروفسور زیست شناسی در دانشگاه علم و فناوری نروژ در تروندهایم به سی ان ان گفت: «این عدد خیره کننده است و نشان می دهد که مواد در تماس با غذا منبع مهمی از مواد شیمیایی در انسان هستند.

واگنر که در این تحقیق شرکت نداشت، گفت: این اولین مطالعه ای است که به طور سیستماتیک مواد شیمیایی را که ما در مواد برای بسته بندی و بسته بندی استفاده می کنیم، تجزیه و تحلیل می کند. پردازش “غذایی که ما می خوریم با قرار گرفتن در معرض انسان در ارتباط است.”

“جین راهبنویسنده ارشد این مطالعه و مدیر ارشد علمی انجمن بسته بندی مواد غذایی گفت: در حالی که مواد بسته بندی مواد غذایی ممکن است مشمول مقررات دولتی باشند، این مطالعه نشان می دهد که این مواد شیمیایی ممکن است کاملاً ایمن باشند. نباشد.”

به گفته سی در دریکی از مواد شیمیایی شناخته شده و همه جا حاضر که در این مطالعه هم در غذا و هم در بدن انسان شناسایی شده است، بیسفنول A (BPA) که قبلاً در شیشه شیر، فنجان و ظروف شیر خشک نوزاد استفاده می شد.

به گفته محققان، BPA با ناهنجاری های جنین، وزن کم هنگام تولد و اختلالات مغزی و رفتاری در نوزادان و کودکان مرتبط است، در حالی که با دیابت، بیماری قلبی، سرطان و خطر مرگ زودهنگام در بزرگسالان مرتبط است.

طبق اعلام فرهنگستان های ملی علوم، مهندسی و پزشکی، پس از آن، مواد پرفلوروآلکیل و پلی فلوروآلکیل (PFAS) در خون تقریباً 98 درصد افراد قرار دارد.

ماده شیمیایی دیگری که محققان در بدن انسان کشف کردند، فتالات ها من می بینم با ناهنجاری های تناسلی در نوزادان پسر و کاهش تعداد و سطح اسپرم همراه بود تستوسترون در مردان بالغ مرتبط است. مطالعات دیگر فتالات ها من می بینم با چاقی دوران کودکی، آسممشکلات قلبی عروقی، سرطان و مرگ زودرس مرتبط هستند هستند.

محققان برای رسیدن به نتایج خود، 14000 ماده شیمیایی که در طی فرآیند بسته بندی با مواد غذایی در تماس هستند را با پایگاه های داده مقایسه کردند. بین المللی که قرار گرفتن انسان در معرض سموم شیمیایی را کنترل می کنند

ملانی نیمکتیکی از محققان گفت: وجود یک ماده شیمیایی در بدن همیشه به معنای مضر بودن این ماده شیمیایی نیست. سوال بزرگتر این است که آیا ما واقعاً می خواهیم پردازش آیا در غذا به این مواد شیمیایی نیاز داریم؟ هنگامی که مواد شیمیایی در بدن ما وجود دارد که می دانیم پتانسیل آسیب رساندن به ما را دارند، باید هر گونه راه های قرار گرفتن در معرض آن را که می توانیم حذف کنیم.