با این حال، به گفته محققان، این موضوع تنها به این دلیل نیست که آنها سبک زندگی ناسالمی دارند.
به گفته محققان، افزایش خطر ابتلا به دیابت نوع 2 در بین جغدهای شب حتی پس از در نظر گرفتن سایر عوامل سبک زندگی ناسالم مانند رژیم غذایی نامناسب، ورزش نکردن، نوشیدن الکل، سیگار کشیدن و کم خوابی باقی ماند. .
Jeroen van Derveld، محقق ارشد از مرکز پزشکی دانشگاه لیدن در هلند، می‌گوید: «یک توضیح ممکن این است که ریتم شبانه‌روزی یا ساعت بدن در کرونوتیپ‌های دیررس با برنامه‌های کاری و اجتماعی که جامعه دنبال می‌کند هماهنگ نیست.» این می تواند منجر به ناهماهنگی شبانه روزی شود که در نهایت می تواند منجر به اختلالات متابولیک و در نهایت دیابت نوع 2 شود.
برای این مطالعه، محققان داده های سلامتی بیش از 5000 نفر را که در یک مطالعه در حال انجام در مورد تأثیر چربی بدن بر بیماری شرکت کردند، تجزیه و تحلیل کردند.
به گفته محققان، داده‌ها شامل زمان‌های معمول خواب و بیداری برای هر فرد، و همچنین عوامل سبک زندگی است که می‌تواند خطر ابتلا به دیابت را در افراد افزایش دهد.
ون درورلد در یک انتشار خبری دانشگاه گفت: «مطالعات قبلی نشان داده‌اند که یک کرونوتایپ دیر هنگام – ترجیح دادن دیر به رختخواب رفتن و دیرتر بیدار شدن – با سبک زندگی ناسالم مرتبط است. به عنوان مثال، افرادی که کرونوتیپ دیررس دارند، بیشتر سیگار می کشند یا رژیم غذایی ناسالمی دارند، به همین دلیل احتمال ابتلا به چاقی و اختلالات متابولیک از جمله دیابت نوع 2 در آنها بیشتر است.
در طی حدود شش سال پیگیری، 225 نفر از شرکت کنندگان مبتلا به دیابت نوع 2 تشخیص داده شدند.
تجزیه و تحلیل نشان داد که جغدهای شب 46 درصد بیشتر در معرض خطر ابتلا به دیابت نوع 2 هستند.
به گفته محققان، خطر ابتلا به دیابت در افراد سحرخیز از نظر آماری افزایش نمی‌یابد، همچنین در افرادی که الگوهای خواب متوسطی دارند، اینگونه نیست.
نتایج نشان می‌دهد افرادی که تا دیروقت بیدار می‌مانند، شاخص توده بدنی بالاتر، دور کمر بزرگ‌تر و چربی‌های پنهان بیشتری دارند.
به عنوان مثال، به گفته محققان، آنها 14 درصد کبد چرب بیشتری در مقایسه با افرادی با الگوهای خواب متوسط داشتند.
Van Derveld گفت: “به نظر می رسد افرادی که کرونوتیپ دیررس دارند در مقایسه با افراد دارای کرونوتیپ متوسط در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به دیابت نوع 2 قرار دارند که احتمالاً به دلیل چربی بدن بالاتر از جمله چربی احشایی بیشتر و چربی کبد بیشتر است.” گام بعدی این است که بررسی کنیم که آیا افرادی که دچار کرونوتیپ دیررس هستند، سلامت متابولیک خود را هنگامی که تغییراتی در زمان‌بندی عادات سبک زندگی خود ایجاد می‌کنند، بهبود می‌بخشند یا خیر.
