به گزارش خبرنگار اجتماعی سلامت جو ، 19 شهریور هر سال به عنوان روز جهانی پیشگیری از خودکشی نامگذاری شده است.
سالانه 726000 نفر بر اثر خودکشی جان خود را از دست می دهند و تعداد بیشتری نیز برای این کار تلاش می کنند.
هر خودکشی یک تراژدی است که خانواده‌ها، جوامع و کل کشورها را تحت تأثیر قرار می‌دهد و تأثیرات طولانی‌مدتی بر کسانی که پشت سر مانده‌اند می‌گذارد.
بر اساس گزارش سازمان جهانی بهداشت، خودکشی سومین عامل مرگ و میر جوانان 15 تا 29 ساله در جهان در سال 2021 بوده است و در هر 40 ثانیه یک نفر در جهان جان خود را از دست می دهد.
به گفته این سازمان، نزدیک به سه چهارم (73 درصد) خودکشی های جهانی در سال 2021 در کشورهای با درآمد کم و متوسط رخ داده است.
به گفته این سازمان، با مداخلات به موقع، مبتنی بر شواهد و اغلب کم هزینه می توان از خودکشی پیشگیری کرد.
ارتباط بین خودکشی و اختلالات روانی، به ویژه افسردگی و مصرف الکل و اقدام به خودکشی قبلی، به خوبی در کشورهای با درآمد بالا ثابت شده است.
با این حال، بسیاری از خودکشی ها به طور ناگهانی در لحظات حساس رخ می دهند، به ویژه زمانی که توانایی مقابله با استرس های زندگی مانند مشکلات مالی، اختلافات خانوادگی، یا درد و بیماری مزمن کاهش می یابد.
علاوه بر این، تجربه درگیری، فاجعه، خشونت، سوء استفاده یا از دست دادن، و احساس انزوا به شدت با رفتار خودکشی مرتبط است.
سازمان جهانی بهداشت راهبردهای زیر را برای پیشگیری از خودکشی ارائه کرده است:
محدود کردن دسترسی به وسایل خودکشی (مانند آفت‌کش‌ها، اسلحه‌های گرم، داروهای خاص)
تعامل با رسانه ها برای گزارش خودکشی مسئولانه
پرورش مهارت های زندگی اجتماعی-عاطفی در نوجوانان
شناسایی، ارزیابی، مدیریت و پیگیری هر فرد متاثر از رفتارهای خودکشی.
انتهای پیام/
