شناسایی یک عامل خطر آلزایمر
به گزارش گروه بهداشت و درمان خبرگزاری سلامت (تابنا)، این مطالعه توسط متخصصان مرکز پزشکی دانشگاه راش با استفاده از دادههای آلودگی نوری بهدستآمده از ماهوارهها و رکوردهای مدیکر از سال 2012 تا 2018 انجام شد.
این مطالعه که در مجله تخصصی Frontiers in Neuroscience منتشر شده است، ارتباط معنی داری را بین سطوح بالای نور مصنوعی در فضای باز در شب و افزایش شیوع بیماری آلزایمر به ویژه در افراد زیر 65 سال نشان می دهد.
همچنین، این گروه ارتباط قوی تری بین آلودگی نوری و بیماری آلزایمر نسبت به جمعیت های مسن نشان دادند.
تجزیه و تحلیل برخی از ایالت ها را بر اساس شدت متوسط نورهای مصنوعی در شب گروه بندی کرد و نشان داد که تفاوت آماری معنی داری در میزان بیماری آلزایمر بین تاریک ترین و روشن ترین حالت ها وجود دارد. به عنوان مثال، ایالت هایی با بالاترین میزان آلودگی نوری، شیوع قابل توجهی آلزایمر را در مقایسه با ایالت هایی با کمترین میزان آلودگی نوری نشان دادند.
«رابین وگت» محقق اصلی این پژوهش تاکید کرد: آلودگی نوری میتواند به التهاب عصبی، اختلالات ریتم شبانهروزی و اختلالات خواب کمک کند. عوامل موثر در بیماری آلزایمر
وگت گفت، یافته ها نشان می دهد که افراد زیر 65 سال ممکن است به ویژه در برابر تأثیرات نور شبانه آسیب پذیر باشند.
به گزارش آناتولی، در حالی که شرایطی مانند فشار خون بالا و دیابت به شدت با بیماری آلزایمر مرتبط است، آلودگی نوری عامل مهم تری نسبت به سایر عوامل خطر شناخته شده از جمله مصرف الکل، افسردگی و چاقی است.
این تحقیق بر اساس مطالعات قبلی است که پیامدهای سلامتی گستردهتر آلودگی نوری را که شامل اختلال خواب و افزایش خطر ابتلا به بیماریهای مختلف میشود، بررسی کردهاند.
یافتهها نشان میدهد که مداخلات بهداشت عمومی با هدف قرار دادن آلودگی نوری میتواند به کاهش خطرات بیماری آلزایمر کمک کند، بهویژه در مناطق شهری که با وجود مقررات موجود، سطح نور بالا باقی میماند.
با ادامه شهرنشینی جمعیت جهان و افزایش آلودگی نوری، محققان بر نیاز به درک پیامدهای گسترده تر آن برای بیماری های عصبی تاکید می کنند.
با توجه به پیر شدن سریع جمعیت در سراسر جهان، پیش بینی می شود تعداد افراد مبتلا به زوال عقل تا سال 2050 تقریباً سه برابر شود و از 57 میلیون نفر در سال 2019 به 153 میلیون نفر برسد. افزایش امید به زندگی همچنین تعداد افراد مبتلا به زوال عقل را در کشورهای کم درآمد افزایش می دهد. تخمین زده می شود که هزینه های بهداشتی و اجتماعی جهانی زوال عقل بیش از یک تریلیون دلار در سال باشد.