علیرضا صادقی پور در گفتگو با خبرنگار مهر با بیان اینکه اختراع و به کارگیری پاتولوژی دیجیتال (DP) نشان دهنده ظهور تحولی چشمگیر و دگرگون کننده در حوزه علم آسیب شناسی است، اظهار داشت: طی این فرآیند فناوری پیشرفته برای افزایش دقت تشخیصی ، کارایی و سهولت دسترسی به همکاری و مشاوره بین مراکز تشخیصی و تحقیقاتی مورد استفاده قرار می گیرد.
وی افزود: در این فرآیند با تبدیل اسلایدهای شیشه ای سنتی به تصاویر دیجیتالی با وضوح بالا، آسیب شناسان این امکان را دارند که برش های بافتی نمونه های بافت را بر روی صفحه کامپیوتر آنالیز کرده و امکان مشاوره از راه دور و بهره مندی از نظر سایر پاتولوژیست ها را داشته باشند. بهره مند خواهد شد.
صادقی پور در ادامه به مزایا و کاربردهای کلیدی آسیب شناسی دیجیتال اشاره کرد و گفت: افزایش قدرت تشخیصی، تصاویر دیجیتال امکان تحلیل دقیق و منسجم، کاهش خطای انسانی و بهبود دقت تشخیصی را فراهم می کند.
وی با اشاره به آسیب شناسی از راه دور (تله پاتولوژی) افزود: آسیب شناسان می توانند اسلایدهای دیجیتالی موارد نادر و پیچیده را با اساتید متخصص در سراسر جهان به اشتراک بگذارند و در مدت زمان کوتاهی از نظرات مشاوره ای آنها بهره مند شوند.
صادقی پور تصریح کرد: هوش مصنوعی با استفاده از الگوریتم های پیشرفته به شناسایی الگوها، پیش بینی نتایج و خودکارسازی کارهای روتین و تکراری کمک می کند و در نتیجه توانایی آسیب شناسان را افزایش می دهد.
وی افزود: تحقیقات و آموزش پزشکی، آسیب شناسی دیجیتال منبع ارزشمندی برای تحقیقات و آموزش پزشکی است و دسترسی آسان به بانک بسیار بزرگی از اسلایدهای دیجیتال را برای مطالعه و آموزش فراهم می کند.
صادقی پور گفت: با ادغام هوش مصنوعی و آسیب شناسی دیجیتال، هیستوپاتولوژی تشخیصی در حال تغییر است. در این مورد با استفاده از یک سری الگوریتم، تصاویر دیجیتالی به دست آمده از اسکن کل سطح بافت مورد تجزیه و تحلیل قرار می گیرد و در نتیجه به آسیب شناسان در تشخیص نوع ضایعه و همچنین تعیین پیش آگهی بیماری کمک می کند.
وی افزود: این مدل ها باعث بهبود توافق در تشخیص ضایعه، شناسایی تغییرات ظریف بافتی و افزایش دقت تشخیصی می شود. استفاده از هوش مصنوعی وظایف روزمره و روزمره پاتولوژیست را سبک می کند و از طرف دیگر با استفاده از قدرت پردازش تصویر، رنگ آمیزی ایمونوهیستوشیمیایی استاندارد می شود و در نتیجه امکان تهیه سریع گزارش تشخیصی نمونه های بیمار در قالب تله پاتولوژی را فراهم می کند. از سوی دیگر چالش های پیش رو در این مسیر شامل کیفیت داده ها، قابلیت تفسیر اطلاعات و تایید استفاده از این روش توسط نهادهای نظارتی است.
استاد گروه آسیب شناسی دانشگاه علوم پزشکی ایران تاکید کرد: ادغام هوش مصنوعی در هیستوپاتولوژی تاثیر چشمگیری بر این شاخه علمی و تخصصی و همچنین نیروی کار مورد نیاز آن خواهد گذاشت. در این حالت، استفاده از هوش مصنوعی در کنار آسیب شناسی دیجیتال، نیاز به بررسی نمونه های معمول هیستوپاتولوژی توسط پاتولوژیست ها را از بین می برد و در این حالت، به آسیب شناسان اجازه می دهد تا بر موارد پیچیده تر تمرکز کنند و در نتیجه در آینده ای نه چندان دور، شغل مورد نظر را به کار گیرند. عناوین افراد جدیدی مانند متخصصان هوش مصنوعی و آسیب شناسان و همکاران هوش مصنوعی ظهور خواهند کرد.
وی افزود: در نهایت لازم به یادآوری است که در این گذر، آسیب شناسان باید مهارت های مرتبط با هوش مصنوعی را کسب کنند و با ابزار هوش مصنوعی سازگار شوند. از سوی دیگر، دسترسی جهانی به تخصص و حفظ ملاحظات اخلاقی در این زمینه نیز از عوامل کلیدی این تحول است.
به گزارش مهر، بیست و ششمین همایش بین المللی آسیب شناسی و پزشکی آزمایشگاهی و دوازدهمین کنفرانس بین المللی آکادمی بین المللی پاتولوژی واحد ایران در تاریخ 11 تا 13 مهر 1403 در هتل المپیک تهران برگزار می شود.
این همایش دارای امتیاز بازآموزی برای شرکت کنندگان می باشد.
