به گزارش خبرآنلاین، عامل اصلی تغییر رنگ در پوست تخم مرغ، ژنتیک است که البته تعداد کمی از عناصر محیطی نیز در آن نقش دارند. بر اساس یافته های دانشمندان، حداقل هفت ژن در رنگ پوست تخم مرغ نقش دارند: CPOX، FECH، BCRP، HRG1، FLVCR، SLCO1A2 و SLCO1C1.
سلامت نیوز در خبری نوشت: وقتی صحبت از پوست سفید و قهوه ای می شود، رنگدانه ها تحت تاثیر تولید رنگدانه بیولوژیکی به نام پروتوپورفیرین قرار می گیرند. این رنگدانه از هِم که یک ترکیب حاوی آهن در هموگلوبین خون است، منشاء می گیرد. دو رنگدانه دیگر به نام‌های بیلی‌وردین و بیلی‌وردین رویکولات نیز می‌توانند رنگ تخم‌مرغ را تغییر دهند، اما پروتوپورفیرین مؤثرتر است.
به طور کلی، تخم‌مرغ‌های سفید دارای پروتوپورفیرین کمی هستند، در حالی که تخم‌مرغ‌های قهوه‌ای حاوی مقادیر زیادی از این ماده هستند. بیان بالای ژن CPOX منجر به افزایش مقدار پروتوپورفیرینوژن و در نهایت رنگ پوست قهوه ای می شود. از طرفی بیان بالای ژن FECH می تواند منجر به مقدار کم پروتوپورفیرینوژن و رنگ روشن تر پوست شود.
با این حال، ژنتیک به ندرت به این سادگی است و پنج ژن دیگر، BCRP، HRG1، FLVCR، SLCO1A2، و SLCO1C1 نیز با تأثیر بر انتقال‌دهنده‌های هِم که هم را به قسمت‌های مختلف یک سلول بیولوژیکی منتقل می‌کنند، در رنگ‌آمیزی نقش دارند.
انواع مختلف جوجه ها نیز بر رنگ خاص پوسته تخم مرغ تأثیر می گذارند. زیرا آنها مجموعه های مختلفی از ژن ها را دارند. به عنوان مثال، مرغ های لگهورن تخم های سفید می گذارند، در حالی که مرغ های رود آیلند به دلیل تنوع ژنتیکی در جمعیت خود، تخم های قهوه ای می گذارند. جوجه های ماران، یک نژاد لوکس فرانسوی، تخم های قهوه ای تیره می گذارند. رنگ این تخم مرغ نتیجه بیان انتخابی و بهینه ژن هایی است که پروتوپورفیرین آزاد می کنند.
علاوه بر ژنتیک، عوامل محیطی متعددی مانند سن مرغ، سطح استرس، بیماری و رژیم غذایی می توانند بر رنگ تخم مرغ تأثیر بگذارند. سطح آهن و همچنین پروبیوتیک های خاص مانند باسیلوس سوبتیلیس در خوراک برای مرغ هایی که تخم های قهوه ای می گذارند مهم است.
استرس، کهولت سن و بیماری نیز می‌تواند بر رنگ‌زدایی تخم‌ها تأثیر بگذارد، اگرچه تخم‌مرغ سفید لزوماً به این معنا نیست که مرغ «ناراضی» یا بیمار است. به طور مشابه، رنگ پوسته تأثیر آشکاری بر طعم تخم مرغ ندارد. اگر به طعم و مزه اهمیت می دهید، بهتر است به جای رنگ تخم های تولید شده، مواردی مانند کیفیت پرورش را در نظر بگیرید.
تخم های آبی در بین تمام قوانین ژنتیکی ذکر شده استثنا هستند. فقط تعداد کمی از گونه ها مانند مرغ آراکانا از شیلی و همچنین جوجه های Dongxiang و Lushi به لطف ژنی به نام اوسیان تخم های آبی می گذارند.
از سوی دیگر، بیان ژن تخم مرغ آبی ناشی از عفونت رتروویروس EAV-HP است که در ژنوم گونه مرغ ادغام شده و از طریق DNA به نسل های بعدی منتقل می شود. این عفونت احتمالا صدها سال پیش رخ داده است و توسط پرورش دهندگان تیزبینی که به طور انتخابی جوجه ها را برای حفظ فنوتیپ پرورش می دهند، مورد توجه قرار گرفته است.
اما ویروس مذکور مضر نیست و تخم‌مرغ آبی را می‌توان بدون نگرانی (در صورت پخته شدن صحیح) مصرف کرد. درست مانند جوجه ها، ژنوم انسان مملو از نمونه هایی از رتروویروس های درون زا است که از عفونت های تاریخی منتقل شده اند. نزدیک به 8 درصد از ژنوم انسان از توالی هایی با منشا ویروسی ساخته شده است. اما متأسفانه هیچ کدام از آنها باعث نمی شود که ما تخم مرغ آبی تولید کنیم.
۲۳۳۲۱۷
منبع:خبرآنلاین
