چهار عامل موثر بر افزایش امید به زندگی مشخص شد – خبرگزاری مهر ایران و جهان

سلامت جو به نقل از دارو با این حال، محققان گزارش می دهند که تعامل بین این چهار عامل به توضیح تفاوت در طول عمر بین افراد کمک می کند.

تیم تحقیقاتی به سرپرستی «ماری پیر برگرون قصاب“، استادیار دانشگاه سیدانسک در دانمارک نتیجه‌گیری شد: «تعامل پیچیده‌ای بین عوامل اجتماعی و فردی تعیین‌کننده سلامت وجود دارد و هیچ عامل تعیین‌کننده واحدی نمی‌تواند تغییرات کامل مشاهده شده در طول عمر را توضیح دهد.»

برای این مطالعه، محققان بر امید به زندگی نسبی یا تعداد سال هایی که یک فرد می تواند بین 30 تا 80 سال زندگی کند، تمرکز کردند.

این تیم از داده های فدرال در مورد مرگ و میر و میر و جمعیت ایالات متحده را بین سال‌های 2015 و 2019 تجزیه و تحلیل کرد و به این موضوع پرداخت که چگونه ترکیبی از این چهار عامل می‌تواند بر خطر مرگ زودرس یکی از 11 علت اصلی مرگ در این کشور تأثیر بگذارد.

نتایج نشان می دهد که بین افرادی که کمترین و طولانی ترین امید به زندگی را دارند 18 سال تفاوت وجود دارد.

مردان سفیدپوست با دیپلم دبیرستان یا کمتر که هرگز ازدواج نکرده بودند، کمترین امید به زندگی را داشتند، یعنی حدود 37 سال بیشتر از 30 سالگی.

از سوی دیگر، زنان متاهل سفیدپوست با مدرک دانشگاهی انتظار داشتند تا 55 سال بعد از 30 سالگی زندگی کنند.

محققان دریافته اند که ویژگی های فردی باعث افزایش یا کاهش امید به زندگی می شود. برخی از عوامل باعث افزایش سال های زندگی فرد می شود، در حالی که برخی دیگر باعث کوتاه شدن آن ها می شود.

به عنوان مثال، طبق این مطالعه، داشتن دیپلم دبیرستان یا کمتر، امید به زندگی نسبی را تقریباً چهار سال کاهش می دهد.

اما متاهل بودن و زن بودن، امید به زندگی نسبی را تا پنج سال افزایش می دهد – بنابراین می توان انتظار داشت که یک زن متاهل با دیپلم دبیرستان، امید به زندگی بهتر از متوسط ​​داشته باشد.

در مثالی دیگر، مدرک دانشگاهی امید به زندگی نسبی را تقریباً چهار سال افزایش می‌دهد، اما مجرد بودن و مرد بودن آن را نزدیک به پنج سال کاهش می‌دهد. بنابراین، به گفته محققان، یک مرد مجرد با تحصیلات خوب می تواند امید به زندگی کمتر از متوسط ​​داشته باشد.

محققان دریافتند که ازدواج و تحصیلات عالی همیشه خطر مرگ زودهنگام را در افراد کاهش می دهد.

و زنان به طور کلی نسبت به مردان برای همه علل مرگ و میر به جز برخی سرطان ها و بیماری آلزایمر مزیت بیشتری برای بقا دارند.

با این حال، نژاد نقش پیچیده تری در امید به زندگی دارد.

برخی از علل مرگ افراد سفیدپوست بیشتری را تحت تاثیر قرار می دهد، مانند خودکشی، جراحات، بیماری مزمن ریه و سرطان ریه. برخی دیگر، مانند بیماری کبد، اسپانیایی ها را بیشتر تحت تاثیر قرار می دهد، در حالی که بیشتر علل مرگ و میر و میر بیشتر سیاه پوستان را در سراسر جهان تحت تاثیر قرار می دهد.

این تیم نتیجه است دریافت کنید مطرح کرد: «داشتن ویژگی که با مرگ همراه است و میر بالاتر مرتبط است، اغلب یک معیار کافی برای در نظر گرفتن قرار گرفتن در معرض خطر بالای مرگ و میر نه، اما خطر با تعداد این ویژگی ها افزایش می یابد. علاوه بر این، همه عوامل اجتماعی تعیین کننده سلامت تأثیر یکسانی بر طول عمر و مرگ دارند میر ندارند».